Urodziła się 1979 r. W latach 1995-2000 uczęszczała do Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie, gdzie uzyskała dyplom z wystawiennictwa. Studiowała na Wydziale Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 2001 - 2006. Dyplom z wyróżnieniem uzyskała w pracowni prof. Leszka Misiaka. Pracę magisterską stanowiły także dwa aneksy: z rysunku pod kierunkiem prof. Teresy Kotkowskiej - Rzepeckiej i z papieru unikatowego - ręcznie czerpanego, pod kierunkiem adj. Małgorzaty Buczek. Jest członkiem ZPAP. Główną sferą jej zainteresowań jest malarstwo olejne i fotografia. Uprawia także rysunek i tworzy prace z papieru ręcznie czerpanego. Nagrody i wyróżnienia: 2005 – Stypendium Twórcze im. Jana Szancenbacha na rozwój uzdolnień malarskich. 2006 – Medal Rektora Akademii Sztuk Pięknych w uznaniu za wyróżniającą się pracę dyplomową 2006 – Medal TPSP w Krakowie za pracę dyplomową prezentowaną w Pałacu Sztuki na wystawie wyróżnionych dyplomów Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie 2007 – Nagroda Klubu Malarzy na wystawie malarstwa „Mały Format 2007” Ważniejsze wystawy: 2006 – indywidualna wystawa malarstwa i papieru unikatowego w Galerii Autorskiej Bronisława Chromego, Kraków 2006 – malarstwo i papier unikatowy – „Debiuty” – wystawa wyróżnionych dyplomów absolwentów ASP w Pałacu Sztuki w Krakowie 2007 – indywidualna wystawa malarstwa – „Okna”, Klub Dziennikarzy „Pod Gruszką”, Kraków 2007 – malarstwo – „Nowi Członkowie ZPAP”, Galeria Pryzmat, Kraków 2007 – indywidualna wystawa malarstwa (z Katarzyną Matschay), Dolny Pałac Sztuki, Kraków 2007 – udział w wystawie “Mały Format 2007”, Galeria Labirynt, Kraków 2007 – uczestnictwo w 5-tych Warszawskich Targach Sztuki 2008 – udział w wystawie "Salon Malarstwa i Rzeźby", NCK, Kraków 2008 – indywidualna wystawa malarstwa i rysunku, Galeria w Pałacu Vauxhall, Krzeszowice 2009 – udział w wystawie „Mały Format”, Dominik Rostworowski Gallery, Kraków „W polu widzenia malarza znalazły się, elementy wyodrębnione z przestrzeni powszechnego użytku, pozbawione personalnej przynależności i kompletnie jako takie pozbawione intymności. Skrawki zwyczajności, które mijamy, przechodzimy obok i ponad, wykrojone z czegoś najzupełniej zewnętrznego i obojętnego. Fragmenty ścian z jakimiś skrzynkami elektrycznymi, wiązki kabli, studzienki kanalizacyjne, zatarte pasy na spękanym asfalcie. Wreszcie okna, kawałki przestrzeni pomiędzy światem na zewnątrz i do wewnątrz, oprawione w ramy framug półprzeźroczyste kurtyny pomiędzy tym co zewnętrzne i tym co prywatne, domowe, intymne. Katarzyna Bielec bada zagęszczenia cienia, półcieni i ciemności, refleksy światła na powierzchni szyb, nawarstwienia zasłon i szczeliny w zasłonach, skrawki życia wpisane w ramy tych przestrzeni. Cały repertuar swoich środków malarskich koncentruje autorka na wywołaniu u widza poczucia obecności w obrazie obserwowanych przedmiotów. Nie oznacza to bynajmniej drobiazgowego naturalizmu. Przeciwnie, Bielec jest lapidarna i powściągliwa, przetwarza i syntetyzuje formy. Dąży do czegoś, co nazwałbym wizualną esencją obecności realnego obiektu. Wyraziste przywołanie materialności przedmiotów w obrazach Katarzyny Bielec spotyka się u niej z autonomicznym traktowaniem materii malarskiej. Śmiało kładzie farbę na płótno i uzyskuje duże zróżnicowanie faktur, śladów narzędzia, nasyceń kolorystycznych i walorowych. Ten rodzaj malarskiej intensywności i zagęszczenia jest dla autorki z pewnością nie mniej fascynujący niż zbudowanie odniesień przedmiotowych”. Fragment recenzji autorstwa Mirosława Sikorskiego