Ur. 8 listopada 1972r. w Krakowie. W latach 1991-1996 – studiowała na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie, w pracowniach: prof. Leszka Misiaka, prof. Jerzego Nowosielskiego, prof. Józefa Ząbkowskiego, u którego obroniła dyplom w 1996r., w pracowni tkaniny artystycznej u prof. Ryszarda Kwietnia oraz w pracowni technik fotograficznych u prof. Józefiny Bransch-Walczak. W 1998r. otrzymała nagrodę - stypendium Twórcze Prezydenta Miasta Krakowa. Ma na swoim koncie liczne wystawy indywidualne i zbiorowe, a jej prace znajdują się w kraju i za granicą. Wystawy indywidualne: 1996 - Galeria "Na Pięterku", Kraków 1996 - Galeria "Pod Orłem " ,Kraków 1996 - Instytut Francuski, Kraków 1997 - Galeria Krzeszowickiego Ośrodka Kultury, Krzeszowice 1997 - Galeria "Z Rączką", Kraków 1998 - Centrum Kultury Żydowskiej, Kraków 1998 - Seckau Gallery, Austria 1999 - Galeria ZPAP Sukiennice, Kraków 2001 - Galeria Nadbrzeżna, Ustronie Morskie 2001 - Galeria „Na Pięterku”, Kraków 2002 - Galeria „Wittchen”, Warszawa 2003 - Dwór „Bella Vita”, Gdów 2003 - Galeria KOK, Krzeszowice 2004 - Studio Projektów, Rzeszów 2004 - Pub „8 dzień tygodnia”, Kraków 2004 - Galeria "2 światy", Kraków 2005 - BWA, Sandomierz 2006 - Wojewódzka Biblioteka Publiczna, Kraków 2007 - Galeria „Przedział” Kraków Wystawy zbiorowe: 1995 - Pałac Sztuki, Kraków 1996 - Wydział Grafiki ASP, Kraków 1997 - Galeria ZPAP, Kraków 1997 - Galeria "Pryzmat", Kraków 1997 - Pałac Sztuki, Kraków 1997 - Państwowa Galeria Sztuki, Legnica 1997 - Myślenicki Ośrodek Kultury, Myślenice 1997 - Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, 1997 - Galeria Teatralna, Kraków 2000 - Galeria Ośrodka Kultury w Kopenhadze, Dania 2001 - Galeria, Pecs, Węgry 2001 - Galeria „Na Pięterku”, Kraków 2001 - „Mini–Galeria”, Kraków 2002 - Taipei Fine Arts Museum, Taiwan 2003 - Galeria, Krzeszowice 2003/4 - Studio Projektów, Rzeszów 2005 - Galeria "Labirynt", Kraków 2005 - Galeria KOK, Krzeszowice 2005 - Galeria „Labirynt”, Kraków 2005 - Galeria KOK, Krzeszowice 2005 - Centrum Kultury w Farum, Dania 2006 - Galeria Labirynt, Kraków 2007 - Galeria Przedział, Kraków 2008 - Galeria Vauxhall, Krzeszowice Kazimierz Targosz, fragment artykułu z Magazynu Krzeszowickiego Nr 152, 15.05.98 r.: (...) Dagmara używa języka symbolicznego, ucieka do abstrakcji i trudno określić co jej w duszy gra. (…) Na pytanie co ją inspiruje, odpowiada: zawsze życie, wszystko czego doświadczam. I dlatego zapewne należy do tych artystów, o których można powiedzieć, że noszą swój świat ze sobą, nie czerpią wprost z tego co za oknem, z miejsca w którym żyją. (...) Dagmara należy do tych artystek, które przemawiają własnym głosem, czasem jest to intymne zwierzenie, czasem skarga albo krzyk. Potwierdza też - jak sądzę - naszą coraz silniejszą potrzebę obcowania ze sztuką, z artystą w tym bezdusznym, zabieganym świecie.

AN, fragment art. z Dziennika Polskiego Nr 249 (18345), 2004: (…) Czasem jest to świat sprowadzony do syntetycznego znaku, innym razem zasygnalizowany symbolem, zawsze ciekawy i trochę tajemniczy.

Maria Ostrowska Z cyklu \"Spotkanie po latach\" z Magazynu Krzeszowickiego Nr 274 (15 czerwca 2003 r.): (…) Tytuły obrazów Dagmary może podpowiadają, sugerują drogę interpretacyjną (…) Myślę jednak, że nie próba interpretacji jest tu najistotniejsza. (…) ważne jest to, co zostaje po kontakcie z jej dziełami, co otwiera drogę do nigdy niedokończonych refleksji sięgających kosmosu, eschatologii, bardzo skomplikowanych relacji międzyludzkich, własnych lęków, pragnień i marzeń. (…) Uroda obrazów Dagmary nie daje się zdefiniować, to żywy świat, bo wskrzesza go twórcza myśl, twórcze spojrzenie, i w końcu nadzieja, że nikt nie będzie obojętny.

Anna Kot, Tygodnik Nadwiślański, 2005: Kolorystycznie galeria Biura Artystycznego w Sandomierzu wyprzedziła lato. Ale zarzucić letniość prezentowanej tu sztuce to wyraźne nieporozumienie. Sztuka słońca. Soczyste czerwienie, odważne pomarańcze, nasycone żółcie od czasu do czasu złamane wyciszoną słońcem zielenią - to barwy, które od 10 czerwca dominują w galerii sandomierskiego BWA. (…) Kiedy ogląda się katalog dawnych, a właściwie zupełnie niedawno powstałych prac Dagmary Kwiatek i konfrontuje je z jej nowymi dokonaniami artystycznymi, aż trudno uwierzyć, że ich twórcą jest jedna i ta sama osoba. W \"starych\" obrazach uderza stosowanie barw pośrednich, które artyści zwą \"wojtkiewiczowskimi sosami\" i nagła eksplozja koloru w nowych dziełach. Dostrzeżenie urody i ekspresji żółcieni, pomarańczu, krwistej czerwieni i złamanej zielenią żółci to widoczny przejaw jej fascynacji światłem i nasyconą barwą. Fascynacji, która narodziła się po niedawnej podróży do pełnej słońca i kontrastów - także kolorystycznych - Indii(...)