Studiowała na ASP w Krakowie. Dyplom na wydziale Grafiki u prof. W.Kunza (litografia) i prof. W.Makarewicza (plakat). W 1972 roku przyjęta w poczet członków nadzwyczajnych ZPAP. W 1978 roku przyjęta w poczet członków zwyczajnych ZPAP. W latach 1973-1980 współpraca z „Pracownią Sztuk Plastycznych". W latach 1982-1994 współpraca z „Plastyką"- medal w 1987 roku. W latach 1978-1995 współpraca z galeriami w Krakowie, Gdańsku, Opolu, Poznaniu. W latach 2004-2007 współpraca z galerią „Kocioł Artystyczny" w Krakowie. Prace w zbiorach osób prywatnych w Belgii, Holandii, Francji, Niemczech, Libii, USA oraz w Muzeum „Ziemi Lubaczowskiej". Wystawy indywidualne i zbiorowe: 1. Kraków 1975 - „Konfrontacje" - BWA 2. Kraków 1977 - „Salon Malarstwa Krakowskiego" 3. Kraków 1981 - „Galeria 2" 4. Norymberga 1983 - wystawa grafiki i malarstwa 5. Kraków 1986 - „Ikona" 6. Kraków 1986 - „Plastyka org." 7. Warszawa 1989 - „Salon RBS" 8. Warszawa 1990 - „Plastyka org." 9. Kraków 1990 - Vikta - wystawa grafiki i malarstwa 10. Wieliczka 1991 - Cafe Skorpion - wystawa grafiki i malarstwa 11. Mannheim 1991 - wystawa malarstwa 12. Florencja 1991 - wystawa grafiki 13. Kraków 1992 - wystawa malarstwa w Teatrze „Groteska" 14. Kraków 1992 - „World-Art - Zima 92" 15. Kraków 1992 - „Salon Mal." - Pałac Sztuki 16. Kraków 1993 - „Mały obraz" - Pryzmat 17. Kraków 1994 - „Rysunek 94"; „Salon wiosenny"; „Sentymenty Galicyjskie 94" 18. Kraków 1996 - „Mały format" - Pryzmat 19. Kraków 1998 - „Okręgowa wystawa Malarstwa i Rzeźby ZPAP" 2 20. Lubaczów 2000 i 2003 - Plastyka Lubaczowska - Konfrontacje 21. Kraków 2002 - Festiwal „Nie z tej Ziemi" - wystawa malarstwa 22. Pińczów 2015 - wystawa malarstwa w Muzeum Regionalnym w Pińczowie Zdzisława Zarenkiewicz-Zemla o swoim malarstwie: Inspiracji do mojej twórczości poszukuję w codziennej obserwacji natury. W każdym momencie jej ulotności zauważam bogactwo form i ekspresji. Jej niedługie trwanie i cieszenie zmysłów pozostawia w zakamarkach wyobraźni kłębiące i zmieniające się fragmenty obrazów oraz kolorów odebranych naturze - ubogacając w ten sposób sedno własnych przeżyć. Zabawa kolorem wynika z obecnego stanu emocjonalnego; z przeżywania obecnej chwili. W moich obrazach forma niekiedy odrywa się od rzeczywistości, przekształca fragmenty natury w abstrakcję i stanowi mój przekaz, który może być uspokajający, drażniący, cieszący lub niepokojący. Podkreślam w ten sposób granie na emocjach własnych i odbiorcy.